Δυτική Σαχάρα: Εγκρίθηκαν προτάσεις και αιτήματα στο JUSOS (Γερμανία)

Esta entrada también está disponible en: Español (Ισπανικα) English (Αγγλικα) Português (Πορτογαλικα) Deutsch (Γερμανικα) Français (Γαλλικα) Русский (Ρωσικα)

PUSL – Ebraun Schweig (Γερμανία) – Οι συμμετέχοντες στο ετήσιο συνέδριο της Νεολαίας του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Γερμανίας (JUSOS) ενέκριναν, κατά πλειοψηφία, προτάσεις και αιτήματα σχετικά με τη Δυτική Σαχάρα.

Η έγκριση του κειμένου που παρουσιάστηκε σημαίνει ότι θα παραπεμφθεί στο συνέδριο του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, το οποίο θα πραγματοποιηθεί από τις 8 έως τις 12 Δεκεμβρίου του τρέχοντος έτους.

Στο ετήσιο συνέδριο της νεολαίας του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, το οποίο πραγματοποιήθηκε στις 17, 18 και 19 Νοεμβρίου στη γερμανική πόλη Braun-Eschweig, πραγματοποιήθηκε ομιλία της εκπροσώπου της Ένωσης Νεολαίας της Saguia El Hamra και του Oued Eddahab στη Γερμανία, Khadija Mohamed Badati, στην οποία κατήγγειλε τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Δυτική Σαχάρα από το μαροκινό κράτος κατοχής.  Και τη συστηματική λεηλασία του πλούτου της Σαχάρας σε συνεννόηση με ξένες εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων γερμανικών εταιρειών.

 Οι προτάσεις και τα αιτήματα που εγκρίθηκαν ήταν τα εξής:

1 – Καλούμε τη γερμανική κυβέρνηση να υποστηρίξει την εφαρμογή του συμφωνηθέντος δημοψηφίσματος και να διεξαγάγει αυτό το δημοψήφισμα, το οποίο αποσκοπεί στον καθορισμό του πολιτικού μέλλοντος του λαού της Σαχάρα, υπό την εποπτεία των Ηνωμένων Εθνών.

2 – Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρέπει να συμφωνήσει σε καμία άλλη συμφωνία που περιλαμβάνει τη Δυτική Σαχάρα και να σεβαστεί τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, το οποίο δήλωσε ότι όλες οι επενδύσεις που σχετίζονται με τη Δυτική Σαχάρα είναι παράνομες και παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο.

3- Απαιτούμε την παύση της οικονομικής συνεργασίας της γερμανικής κυβέρνησης με το Μαρόκο όσον αφορά τα κατεχόμενα εδάφη της Δυτικής Σαχάρας. Για εμάς, αυτό σημαίνει ότι περίπου 15 γερμανικές εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων των

(Köster Marine Proteins, HeidelbergCement, Siemens AG, DB Schenker, DHL, KMP) πρέπει να εγκαταλείψουν τα έργα και τις συμβάσεις τους στα κατεχόμενα εδάφη της Δυτικής Σαχάρας.

4- Η Γερμανία πρέπει να πιέσει το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ να λάβει εντολή για την παρακολούθηση της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις κατεχόμενες περιοχές της Δυτικής Σαχάρας.

5- Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα πρέπει να εργαστεί για τη διπλωματική αναγνώριση της Αραβικής Λαϊκής Δημοκρατίας της Σαχάρας.

Τα χειροκροτήματα και οι επευφημίες μετά την ομιλία του Badati είναι αυτονόητα, όπως μπορείτε να δείτε στο παρακάτω βίντεο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στο συνέδριο αυτό συμμετείχαν εξέχοντα στελέχη του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος.

Ιστορικές εξελίξεις στη Δυτική Σαχάρα

Η Δυτική Σαχάρα καλύπτει έκταση 266.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων και συνορεύει με το Βασίλειο του Μαρόκου και τη Λαϊκή Δημοκρατία της Αλγερίας στα βόρεια και με την Ισλαμική Δημοκρατία της Μαυριτανίας στα ανατολικά και στα νότια. Περίπου το 85% της περιοχής, η οποία βρισκόταν υπό ισπανική αποικιοκρατία από το 1884 έως το 1975/76, κατέχεται σήμερα από το Μαρόκο.

καταλαμβάνεται από το Μαρόκο. Ο πληθυσμός των Σαχράουι υπολογίζεται σε περίπου ένα εκατομμύριο άτομα.

Αφού η πρώην αποικιοκρατική δύναμη Ισπανία αποφάσισε να αποαποικιοποιήσει τη Δυτική Σαχάρα και να προετοιμάσει δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Δυτικής Σαχάρας στις αρχές της δεκαετίας του 1970, μετά από επανειλημμένα αιτήματα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, τόσο το Μαρόκο όσο και η Μαυριτανία διεκδίκησαν την περιοχή και ανέπτυξαν στρατεύματα στη Δυτική Σαχάρα. Η εδαφική διεκδίκηση του Μαρόκου στη Δυτική Σαχάρα εξακολουθεί να μην αναγνωρίζεται διεθνώς και το δημοψήφισμα που ανακοινώθηκε δεν έχει ακόμη πραγματοποιηθεί.

Από το 1975, οι Σαχράουι οργανώθηκαν σε ένα ένοπλο “κίνημα ανεξαρτησίας” με την ονομασία Frente Polisario (Frente Popular para la Liberacion de Saguia el-Hamra y Rio de Oro). Το 1976, το Frente Polisario ίδρυσε μια “εξόριστη κυβέρνηση της Σαχάρας”, την “Αραβική Δημοκρατική Δημοκρατία της Σαχάρας” (DARS), η οποία εξακολουθεί να μην αναγνωρίζεται σε μεγάλο βαθμό ως κράτος από τη διεθνή κοινότητα. Το έδαφος της Δυτικής Σαχάρας χωρίζεται από ένα τείχος σε μια μεγαλύτερη δυτική περιοχή υπό τον έλεγχο του Μαρόκου και σε μια ανατολική και νότια περιοχή υπό τον έλεγχο του Frente Polisario.

Το Μαρόκο και το “Απελευθερωτικό Μέτωπο Πολισάριο” βρίσκονταν σε πόλεμο μέχρι να συμφωνηθεί κατάπαυση του πυρός στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών το 1991. Η συμφωνία αυτή όριζε ότι θα έπρεπε να υπάρξει κατάπαυση του πυρός και στη συνέχεια να διεξαχθεί δημοψήφισμα για την αυτοδιάθεση του πληθυσμού της Δυτικής Σαχάρας. Η συμφωνία επικυρώθηκε και από τα δύο εμπόλεμα μέρη, αλλά παραμένει ασαφές μέχρι σήμερα ποιος θα είχε δικαίωμα ψήφου σε ένα τέτοιο δημοψήφισμα.

Από το 1975 έχουν δημιουργηθεί πέντε στρατόπεδα προσφύγων Σαχράουι κοντά στην αλγερινή πόλη Τιντούφ. Οι κάτοικοί τους διέφυγαν από την ισπανική κατοχή και ως αποτέλεσμα της ανάπτυξης μαροκινών και μαυριτανικών στρατευμάτων.

Οι προσφυγικοί καταυλισμοί στη Δυτική Σαχάρα δημιουργήθηκαν χωρίς τη συμμετοχή της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR). Βρίσκονται υπό τον έλεγχο της Frente Polisario. Ο αυτοανακηρυγμένος στόχος των ανθρώπων που ζουν εκεί είναι η σταδιακή εγκαθίδρυση ενός πλουραλιστικού δημοκρατικού συστήματος, κάτι που προβλέπεται και στο σύνταγμα της DARS. Για παράδειγμα, στο πλαίσιο του Frente Polisario διεξάγονται επί του παρόντος τακτικές εκλογές. Η MINURSO, η αποστολή του ΟΗΕ για ένα δημοψήφισμα στη Δυτική Σαχάρα, έχει εντολή μόνο να εγγυάται την τήρηση της κατάπαυσης του πυρός και να προετοιμάζει το δημοψήφισμα, αλλά όχι να προστατεύει τον πληθυσμό και να προασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η σημερινή κατάσταση στη Δυτική Σαχάρα

Από το 2004, το Μαρόκο έχει απορρίψει κάθε προτεινόμενη λύση που περιλαμβάνει την αυτοδιάθεση του πληθυσμού της Δυτικής Σαχάρας, η οποία κατοχυρώνεται από το διεθνές δίκαιο. Η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Μαρόκο γενικά και στη Δυτική Σαχάρα ειδικότερα πρέπει να εξεταστεί κριτικά. Το Μαρόκο είναι μια κατασταλτική μοναρχία- οι δυνάμεις ασφαλείας και η κυβέρνηση παραβλέπουν συστηματικά τις αρχές του κράτους δικαίου. Αυτό περιλαμβάνει τον περιορισμό της ελευθερίας του λόγου, της ελευθερίας του Τύπου και της ελευθερίας του συνέρχεσθαι, καθώς και των δικαιωμάτων των γυναικών, τις αυθαίρετες συλλήψεις και τις διώξεις μεταναστών, προσφύγων και ομοφυλόφιλων ατόμων. Κάθε διαμαρτυρία υπέρ του δημοψηφίσματος και της ανεξαρτησίας της Δυτικής Σαχάρας καταστέλλεται, ακτιβιστές παρενοχλούνται και φυλακίζονται και οι δημοσιογράφοι εμποδίζονται να κάνουν ελεύθερα ρεπορτάζ. Η Διεθνής Αμνηστία κατηγορεί το Μαρόκο για φυλάκιση επικριτικών δημοσιογράφων από τη Δυτική Σαχάρα, καθώς και για αυθαίρετες συλλήψεις, ακόμη και για βασανιστήρια ακτιβιστών που αγωνίζονται για την ανεξαρτησία της περιοχής. Η διεθνής κοινότητα είναι αμφίθυμη και καθοδηγείται από καπιταλιστικά και γεωπολιτικά συμφέροντα κέρδους.

Οι πόροι στη Δυτική Σαχάρα παίζουν σημαντικό ρόλο στη σύγκρουση, καθώς το Μαρόκο επωφελείται μαζικά από τις επενδύσεις διεθνών εταιρειών. Με τα πλούσια σε ψάρια νερά της και τα μεγάλα κοιτάσματα φωσφορικών αλάτων, η περιοχή της Δυτικής Σαχάρας είναι πλούσια σε πρώτες ύλες και επομένως έχει μεγάλη οικονομική σημασία για όλα τα μέρη της σύγκρουσης. Ευρωπαϊκές και γερμανικές εταιρείες συνεργάζονται επίσης με μαροκινές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στη Δυτική Σαχάρα. Η Siemens Energy, για παράδειγμα, συνεργάζεται με μια ενεργειακή εταιρεία που ανήκει στον μαροκινό βασιλιά και συμμετέχει στην κατασκευή ενός αιολικού πάρκου στα κατεχόμενα εδάφη της Δυτικής Σαχάρας.

Οι ανεμογεννήτριες που κατασκευάζονται εκεί παρέχουν ηλεκτρική ενέργεια για την εξόρυξη φωσφορικών αλάτων και τη μεταφορά τους στην ακτή, από όπου η πρώτη ύλη εξάγεται σε παραγωγούς λιπασμάτων στο εξωτερικό.

Το 2019, η ΕΕ συνήψε αλιευτική συμφωνία με το Μαρόκο που περιλάμβανε τα κατεχόμενα εδάφη της Δυτικής Σαχάρας. Η συμφωνία αυτή ακυρώθηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, καθώς το Μαρόκο δεν είχε δικαίωμα να διαπραγματευτεί για το ανεπίλυτο έδαφος. Η αλιευτική συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και του Μαρόκου αποτελεί πιθανότατα επίσης μέρος του σκανδάλου διαφθοράς της ΕΕ που ήρθε στο φως το 2022. Άλλα δυτικά κράτη, όπως η Ισπανία και οι ΗΠΑ, έχουν αλλάξει τις θέσεις τους σχετικά με μια πιθανή λύση τα τελευταία χρόνια, εν μέρει για λόγους γεωπολιτικούς, μεταναστευτικής πολιτικής ή υποτίθεται ότι σχετίζονται με το κύρος, οδηγώντας έτσι τουλάχιστον σε μια διπλωματική κλιμάκωση μιας σύγκρουσης.

διπλωματική κλιμάκωση μιας σύγκρουσης που διεξάγεται εδώ και δεκαετίες εις βάρος των ανθρώπων στα κατεχόμενα εδάφη της Δυτικής Σαχάρας. Το καθεστώς της Δυτικής Σαχάρας σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο εξακολουθεί να αμφισβητείται. Η ανεπαρκής κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η έλλειψη συνεχούς διεθνούς προσοχής και ανεξάρτητης παρακολούθησης στην περιοχή έχουν ευνοήσει την έλλειψη αξιόπιστης

πληροφοριών

Η κατάσταση κλιμακώθηκε τελικά και πάλι τον Νοέμβριο του 2020. Έκτοτε, ο τοπικός πληθυσμός βίωσε ένα νέο κύμα ενός συνεχιζόμενου σπιράλ βίας. Ο μαροκινός στρατός εισήλθε στην αποστρατιωτικοποιημένη νεκρή ζώνη κοντά στην πόλη Guerguerat. Ο λόγος για αυτό λέγεται ότι ήταν ο αποκλεισμός ενός δρόμου μεταξύ Μαρόκου και Μαυριτανίας από ακτιβιστές του Polisario.

Το περιστατικό δείχνει πόσο σημαντική είναι η Δυτική Σαχάρα για το Μαρόκο, όχι μόνο σε νομισματικό επίπεδο αλλά και σε στρατηγικό. Τελικά, αυτό που διακυβεύεται για το Μαρόκο είναι η πρόσβαση στην υπόλοιπη Αφρική: η Αλγερία έχει κλείσει τα σύνορά της, πράγμα που σημαίνει ότι η μόνη χερσαία οδός για τα μαροκινά εμπορεύματα οδηγεί μέσω των εδαφών της Δυτικής Σαχάρας. Το Μαρόκο πιθανώς χρησιμοποιεί επίσης την κατάσταση για να μετακινήσει τις δικές του θέσεις προς τα σύνορα με τη Μαυριτανία και να μειώσει την επικράτεια του Polisario. Ως αποτέλεσμα, το Polisario κήρυξε άκυρη την κατάπαυση του πυρός που ισχύει από το 1991 και, σύμφωνα με τις δικές του δηλώσεις, εξαπέλυσε επιθέσεις με πυροβολικό εναντίον μαροκινών θέσεων. Το Μαρόκο αρνήθηκε ότι δέχθηκε επιθέσεις – προφανώς για να αποκρύψει τη σύγκρουση από τη διεθνή κοινή γνώμη – παρόλο που οι επιθέσεις επιβεβαιώθηκαν από τα Ηνωμένα Έθνη.

Τα αιτήματά μας

Απαιτούμε από τη γερμανική κυβέρνηση να υποστηρίξει την εφαρμογή του συμφωνηθέντος δημοψηφίσματος. Αυτό το δημοψήφισμα, το οποίο πρόκειται να καθορίσει το πολιτικό μέλλον του λαού της Σαχάρα, θα πρέπει να διεξαχθεί υπό την ηγεσία του ΟΗΕ. Εάν το δημοψήφισμα δείξει ότι η πλειοψηφία του πληθυσμού επιθυμεί το ανεξάρτητο κράτος της “Αραβικής Δημοκρατικής Δημοκρατίας της Σαχάρας” (DARS), η γερμανική κυβέρνηση θα πρέπει να αναγνωρίσει άμεσα την “Αραβική Δημοκρατική Δημοκρατία της Σαχάρας” (DARS) ως ανεξάρτητο κράτος και συνεπώς ως υποκείμενο του διεθνούς δικαίου και την εξόριστη κυβέρνηση της Σαχάρας ως κυβέρνηση αυτού του κράτους.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να συνάψει περαιτέρω συμφωνίες που περιλαμβάνουν τη Δυτική Σαχάρα ως έδαφος του Μαρόκου. Πρέπει να τηρηθούν οι αποφάσεις του ΔΕΚ, οι οποίες κηρύσσουν παράνομες και αντίθετες προς το διεθνές δίκαιο όλες τις επενδύσεις σε σχέση με τη Δυτική Σαχάρα.

Απαιτούμε επίσης η οικονομική συνεργασία της γερμανικής κυβέρνησης με το Μαρόκο

Να ανασταλεί η οικονομική συνεργασία της γερμανικής κυβέρνησης με το Μαρόκο, η οποία αφορά τα κατεχόμενα εδάφη της Δυτικής Σαχάρας. Για εμάς, αυτό σημαίνει επίσης ότι περίπου 15 γερμανικές εταιρείες (συμπεριλαμβανομένων των Siemens AG, HeidelbergCement, Köster Marine Proteins (KMP), DHL, DB Schenker) πρέπει να εγκαταλείψουν τα έργα και τις συμβάσεις τους στα κατεχόμενα εδάφη.

Η Γερμανία θα πρέπει να πιέσει το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για μια εντολή ανθρωπίνων δικαιωμάτων για την παρακολούθηση της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα κατεχόμενα εδάφη της Δυτικής Σαχάρας.

Westsahara: Vorschläge und Forderungen in JUSOS angenommen (Deutschland) by porunsaharalibre.org on Scribd