RTP.pt.- Ο εκπρόσωπος του Μετώπου του Πολισάριο για την Ευρώπη και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, Μανσούρ Ομάρ, χαρακτήρισε σήμερα “μπασταρδεμένη” την πρόταση του Μαρόκου για μεγαλύτερη αυτονομία της Δυτικής Σαχάρας και επέμεινε στη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την αυτοδιάθεση του λαού της Σαχάρας.
Σε συνέντευξή του στο πρακτορείο ειδήσεων Lusa στη Λισαβόνα, όπου βρίσκεται σε επαφή με τα πολιτικά κόμματα που εκπροσωπούνται στο πορτογαλικό κοινοβούλιο, ο Ομάρ επιτέθηκε στην πρόταση του Ραμπάτ, η οποία έχει κερδίσει διεθνή υποστήριξη, θεωρώντας ότι αποτελεί τρόπο “εκτροχιασμού της ειρηνευτικής διαδικασίας” που ξεκίνησε το 1991.
“Η αυτονομία είναι μια μπασταρδεμένη πρόταση. Είναι ένας τρόπος εκτροχιασμού της ειρηνευτικής διαδικασίας που βρισκόταν σε καλό δρόμο, σε στέρεα, ουδέτερα εδάφη, δηλαδή τη διοργάνωση μιας δημοκρατικής διαδικασίας δημοψηφίσματος στη Δυτική Σαχάρα”, δήλωσε ο διπλωμάτης και πρώην υπουργός της Αραβικής Λαϊκής Δημοκρατίας της Σαχάρας (SADR).
Για τον Ομάρ, η αυτονομία, που προτείνεται “μεμονωμένα και μονομερώς”, δεν ταιριάζει” στην ειρηνευτική διαδικασία, ακόμη και μετά τις διεθνείς πιέσεις” – “από ορισμένα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και αφρικανικές χώρες” – για να αποδεχθεί το Ραμπάτ το δημοψήφισμα.
Ωστόσο, εγγυάται ότι, για το Polisario, “υπάρχει ακόμη περιθώριο για διαπραγματεύσεις”, αποφεύγοντας να αναπτύξει τη σύνθεση του εκλογικού σώματος που δικαιούται να ψηφίσει στο δημοψήφισμα, η οποία καταρτίστηκε και καθορίστηκε το 1991 (κατά την υπογραφή των ειρηνευτικών συμφωνιών στον ΟΗΕ και η οποία καθόριζε τη διεξαγωγή της ψηφοφορίας) και αναθεωρήθηκε αργότερα το 2007.
Ερωτηθείς από τη Lusa σχετικά με τις διαιρέσεις στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ – οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστηρίζουν το Μαρόκο, ενώ η Ρωσία υποστηρίζει την Αλγερία (η οποία φιλοξενεί το καθεστώς των Σαχαραουιτών) – ο Omar δήλωσε ότι το θέμα αυτό δεν αποτελεί “μέρος του πλαισίου των στρατηγικών αντιπαραθέσεων”.
Είπε ότι πρόκειται “απλώς για το ζήτημα της αποαποικιοποίησης ενός εδάφους που εμποδίστηκε να αποαποικιοποιηθεί επειδή μια χώρα, το Μαρόκο, κατελήφθη” το 1975.
Η πρώην ισπανική αποικία θεωρείται “μη αυτοδιοικούμενη περιοχή” από τον ΟΗΕ, αν και το Ραμπάτ ελέγχει σχεδόν το 80% μιας σχεδόν ερημικής περιοχής 266.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Όσον αφορά το σημερινό αδιέξοδο, ο Μανσούρ Ομάρ υπογράμμισε τη “σημασία” του γεγονότος ότι, για πρώτη φορά, ο απεσταλμένος του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για τη Δυτική Σαχάρα, Στάφαν ντε Μιστούρα, ταξίδεψε στα εδάφη της Σαχάρας στα μέσα του μήνα, στο πλαίσιο μιας περιφερειακής περιοδείας που τον οδήγησε επίσης στο Μαρόκο, την Αλγερία και τη Μαυριτανία.
Ο De Mistura, όπως είπε, “μίλησε με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, συμπεριλαμβανομένου του Polisario, επισκέφθηκε για πρώτη φορά τους καταυλισμούς προσφύγων στα κατεχόμενα εδάφη και είχε την ευκαιρία να παρατηρήσει την πραγματικότητα επί τόπου”.
Ο Ομάρ λέει ότι ελπίζει ότι το ταξίδι θα συμβάλει στην “άρση του αδιεξόδου”.
“Θέλουμε να επανεκκινήσουμε την ειρηνευτική διαδικασία στη Δυτική Σαχάρα, προκειμένου να επιτευχθεί η εφαρμογή του δικαιώματος αυτοδιάθεσης του λαού της Σαχάρα”, πρόσθεσε ο εκπρόσωπος της Σαχάρα, ο οποίος απαίτησε από την Αποστολή των Ηνωμένων Εθνών για το Δημοψήφισμα στη Δυτική Αφρική (Minurso) “να ολοκληρώσει την αποστολή της”.
“Ο Χασάν Β΄ [πρώην βασιλιάς του Μαρόκου] κατάλαβε τι είναι ο πόλεμος και διαπραγματεύτηκε την ειρήνη. Ο νέος βασιλιάς, Μοχάμεντ ΣΤ’ [που ορκίστηκε στις 23 Ιουλίου 1999] έχει μπλοκάρει τα πάντα. Ανέβηκε στο θρόνο σε μια εποχή ειρήνης και σκέφτηκε ότι θα ήταν ευκολότερο να τα παρατήσει όλα. Μια αφελής θέση. Περιφρονεί την ικανότητα των Σαχράουι να αγωνίζονται και να αντιστέκονται”, υποστήριξε.
Για τον Ομάρ, το μόνο που πέτυχε ο βασιλιάς του Μαρόκου είναι η επιστροφή στην ένοπλη σύγκρουση, από τις 13 Νοεμβρίου 2020, “ένας πόλεμος που δεν είναι συνεχής, αλλά ένας πόλεμος φθοράς που θα αποδυναμώσει περαιτέρω τη μαροκινή οικονομία”.
“Οι 80.000 Μαροκινοί στρατιώτες δεν έχουν κερδίσει καμία νίκη εδώ και 30 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι [η χώρα] θα χάσει τον πόλεμο. Το Μέτωπο του Πολισάριο είναι ένα απελευθερωτικό κίνημα που έχει όλους τους ανθρώπους του προετοιμασμένους στρατιωτικά, άνδρες και γυναίκες, και μπορεί να συμμετάσχει με χιλιάδες άνδρες, με ελαφρές μονάδες όταν το απαιτούν οι περιστάσεις. Δεν μετράμε σε αριθμό ανδρών, αλλά μετράμε σε μαχητική ικανότητα και προθυμία να πεθάνουμε για αυτό που μας ανήκει”, κατέληξε.
