ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Σήμερα τα Ηνωμένα Έθνη και όλα τα έθνη του κόσμου γιορτάζουν την 63η επέτειο από την υιοθέτηση από τη Γενική Συνέλευση του ψηφίσματος 1514 (XV), στις 14 Δεκεμβρίου 1960, σχετικά με τη Διακήρυξη για τη χορήγηση ανεξαρτησίας στις αποικιοκρατικές χώρες και λαούς, γνωστή και ως Μάγκνα Κάρτα της αποαποικιοποίησης.
Με το ψήφισμά της 1514 (XV), η Γενική Συνέλευση αναγνώρισε ότι η υποταγή των λαών σε ξένη υποταγή και κυριαρχία συνιστά άρνηση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είναι αντίθετη προς τον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και αποτελεί εμπόδιο στην προώθηση της παγκόσμιας ειρήνης και συνεργασίας. Διακήρυξε πανηγυρικά την ανάγκη να δοθεί ταχέως και άνευ όρων τέλος στην αποικιοκρατία σε όλες τις μορφές και εκδηλώσεις της.
Στις 10 Δεκεμβρίου 2020, η Γενική Συνέλευση υιοθέτησε την απόφαση 75/123 με την οποία ανακηρύχθηκε η περίοδος 2021- 2030 ως η τέταρτη διεθνής δεκαετία για την εξάλειψη της αποικιοκρατίας. Ωστόσο, η αποικιοκρατία απέχει ακόμη πολύ από το τέλος της.
Επί του παρόντος, η Ειδική Επιτροπή Αποαποικιοποίησης (C-24) περιλαμβάνει στον κατάλογό της 17 μη αυτοδιοικούμενα εδάφη, συμπεριλαμβανομένης της Δυτικής Σαχάρας, της τελευταίας αποικίας στην Αφρική, η αποαποικιοποίηση της οποίας παρεμποδίστηκε από τη στρατιωτική εισβολή και κατοχή του εδάφους από το Μαρόκο το 1975, την οποία η Γενική Συνέλευση αποδοκίμασε έντονα στα ψηφίσματά της 34/37 της 21ης Νοεμβρίου 1979 και 35/19 της 11ης Νοεμβρίου 1980, μεταξύ άλλων.
Έχουν περάσει έξι δεκαετίες από τότε που η Γενική Συνέλευση εξέδωσε το ψήφισμά της 1956 (XVIII) της 11ης Δεκεμβρίου 1963, με το οποίο η Γενική Συνέλευση συμπεριέλαβε τη Δυτική Σαχάρα στον κατάλογο των μη αυτοδιοικούμενων εδαφών που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Κεφαλαίου ΧΙ του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, αναγνωρίζοντας έτσι το διεθνές καθεστώς της Δυτικής Σαχάρας ως ζήτημα αποαποικιοποίησης και, κατά συνέπεια, το αναφαίρετο δικαίωμα του λαού της Σαχάρα για αυτοδιάθεση και ανεξαρτησία που πρέπει να ασκείται σύμφωνα με το ψήφισμα 1514 (XV) της Γενικής Συνέλευσης και άλλα σχετικά ψηφίσματα.
Ωστόσο, η αποαποικιοποίηση της Δυτικής Σαχάρας παραμένει ανολοκλήρωτη λόγω της κωλυσιεργίας του κατοχικού κράτους του Μαρόκου σε συνδυασμό με την αδράνεια της διεθνούς κοινότητας, η οποία μέχρι στιγμής έχει ενθαρρύνει το κατοχικό κράτος όχι μόνο να επιμένει στην παράνομη κατοχή τμημάτων της Δυτικής Σαχάρας αλλά και να παραβιάζει και να τορπιλίζει την κατάπαυση του πυρός του 1991 στις 13 Νοεμβρίου 2020, προκαλώντας την κατάρρευση της ειρηνευτικής διαδικασίας του ΟΗΕ και πυροδοτώντας έναν νέο πόλεμο στην περιοχή.
Μπροστά στη νέα επιθετικότητα που εξαπέλυσε το κατοχικό κράτος του Μαρόκου, ο λαός της Σαχράουι αναγκάστηκε και πάλι να επαναλάβει τον νόμιμο αγώνα του, τον οποίο η Γενική Συνέλευση είχε αναγνωρίσει και υποστηρίξει στα ψηφίσματά της, συμπεριλαμβανομένης της απόφασης 2983 (XXVII) της 14ης Δεκεμβρίου 1972, στην οποία η Γενική Συνέλευση ζήτησε από όλα τα κράτη να παράσχουν στο λαό της Σαχράουι κάθε αναγκαία ηθική και υλική βοήθεια στον αγώνα του.
Είναι επομένως επιτακτική ανάγκη η Γενική Συνέλευση και τα επικουρικά της όργανα να διπλασιάσουν τις προσπάθειές τους για την επίτευξη μιας ειρηνικής και μόνιμης λύσης στην αποαποικιοποίηση της Δυτικής Σαχάρας, η οποία παραμένει απαραίτητη προϋπόθεση για την αποκατάσταση της ειρήνης και της σταθερότητας στη Βόρεια Αφρική.
Νέα Υόρκη, 14 Δεκεμβρίου 2023
