Δήλωση τύπου του Oubi Bucharaya, εκπροσώπου του Frente POLISARIO στην Ελβετία στα Ηνωμένα Έθνη και τους διεθνείς οργανισμούς στη Γενεύη:
“Το Μαρόκο είναι μια στρατιωτική δύναμη κατοχής σε μια αφρικανική χώρα και η μόνη χώρα στην ήπειρο που δεν έχει επικυρώσει τον Αφρικανικό Χάρτη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Επομένως, δεν μπορεί να προεδρεύει στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών εκ μέρους της Αφρικής”.
Τα 47 μέλη του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών θα ψηφίσουν το πρωί της Τετάρτης, 10 Ιανουαρίου 2024, για να εκλέξουν τον πρόεδρο του 18ου κύκλου του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ο οποίος θα πάει στην αφρικανική ομάδα για το έτος 2024. Η εκλογή θα γίνει μεταξύ δύο υποψηφίων: της Δημοκρατίας της Νότιας Αφρικής και του Βασιλείου του Μαρόκου.
Στο πλαίσιο αυτό, αξίζει να επισημάνουμε ορισμένα σημεία:
1. Το Μαρόκο δεν θα είχε τολμήσει να θέσει υποψηφιότητα για μια τόσο σημαντική θέση, τόσο συμβολικά όσο και διαδικαστικά, αν δεν είχε την αίσθηση της χρόνιας ατιμωρησίας- παρά το τρομακτικό ιστορικό του για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τόσο στο Μαρόκο όσο και στη Δυτική Σαχάρα, μια περιοχή που κατέχει στρατιωτικά από το 1975 και όπου επιβάλλει ένα κράτος απόλυτης καταστολής, εκθέτοντας τον λαό του σε κάθε είδους συστηματικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
2. Η επιμονή του Μαρόκου να μην υποχωρήσει στη γνώμη της πλειοψηφίας της Αφρικανικής Ομάδας στη Γενεύη, ακολουθώντας την καθιερωμένη παράδοση της υποστήριξης του υποψηφίου εντός της Αφρικανικής Ομάδας, ώστε να μη δοθεί η εικόνα της ανικανότητας της ηπείρου να επιλύσει δημοκρατικά τα προβλήματά της, είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της ακλόνητης πεποίθησής του ότι θα χάσει οποιαδήποτε ψήφο εντός της Αφρικανικής Ομάδας. Το Μαρόκο είναι η μόνη αφρικανική χώρα που εξακολουθεί να αρνείται να επικυρώσει τον Αφρικανικό Χάρτη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Λαών. Είναι επίσης η αφρικανική χώρα που συνεχίζει να παραβιάζει συστηματικά τον ιδρυτικό χάρτη της Αφρικανικής Ένωσης, ιδίως το άρθρο 4 σχετικά με την υποχρέωση σεβασμού των συνόρων που κληρονόμησε κατά την ανεξαρτησία.
3. Το Μαρόκο είναι η αφρικανική χώρα που καταδικάζεται και καταγγέλλεται πιο έντονα από όλες τις διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και, ταυτόχρονα, είναι η λιγότερο συνεργάσιμη με το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών. Μεταξύ άλλων πρακτικών, έχει επανειλημμένα εμποδίσει τις τεχνικές αποστολές του ΟΗΕ να επισκεφθούν τη Δυτική Σαχάρα από το 2015. Τα πιο ειδεχθή εγκλήματα διαπράττονται στο κατεχόμενο έδαφος, σύμφωνα, μεταξύ άλλων, με τις μαρτυρίες της Επιτροπής του ΟΗΕ για τα βασανιστήρια και της Επιτροπής για τις φυλετικές διακρίσεις, καθώς και της Ομάδας Εργασίας του ΟΗΕ για την αυθαίρετη κράτηση και του Ειδικού Εισηγητή του ΟΗΕ για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μέχρι σήμερα, το Μαρόκο έχει αρνηθεί να αποδεχθεί οποιαδήποτε εντολή της MINURSO που περιλαμβάνει την παρακολούθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Επιπλέον, έχει συστηματικά απελάσει περισσότερους από 400 διεθνείς παρατηρητές από το έδαφος τα τελευταία χρόνια. Συνεχίζει επίσης να εμποδίζει τη Διεθνή Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού (ΔΕΕΣ) να εκτελέσει την αποστολή της στη Δυτική Σαχάρα.
Το Μαρόκο διαπράττει κάθε είδους παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά του ίδιου του λαού του, καταστέλλει και συλλαμβάνει όλους τους διαδηλωτές και φυλακίζει πολλούς δημοσιογράφους. Το Μαρόκο είναι άμεσα υπεύθυνο για την καταστολή των αφρικανών μεταναστών, εναντίον των οποίων διαπράττει τρομερές σφαγές, με πιο πρόσφατη αυτή της Μελίλια τον Ιούνιο του 2022.
4. Το Μαρόκο είναι μια χώρα της οποίας τα σκάνδαλα διαφθοράς παρακολουθούνται από πολλά δικαστήρια, γεμίζοντας τις σελίδες των εφημερίδων, των τηλεοπτικών προγραμμάτων και των ερευνητικών εκθέσεων σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένου του Βελγίου, στο πλαίσιο αυτού που είναι γνωστό ως “MoroccoGate” στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. Το ίδιο ισχύει και για τους ισχυρισμούς περί εμπλοκής του Ραμπάτ σε παράνομη κατασκοπεία σε όλο τον κόσμο μέσω της εφαρμογής “Πήγασος”.
5. Η εκλογή του Μαρόκου στην προεδρία του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αν προχωρήσει, θα αποτελέσει μια ακόμη απόδειξη της βαθιάς διαρθρωτικής δυσλειτουργίας των διεθνών θεσμών και μια προσβολή για την Αφρική. Το Μαρόκο είναι η χώρα που είναι λιγότερο ικανή να αντανακλά τις αφρικανικές αξίες στον τρέχοντα κύκλο της προεδρίας του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών.
Γενεύη, 08 Ιανουαρίου 2024
